Integracja Sensoryczna
- jest źródłem informacji o ciele i świecie - mózg musi umiec je zorganizować, aby człowiek mógł poruszać się, uczyć i zachowywać normalnie; mózg lokalizuje, sortuje i ukierunkowuje wrażenia sensoryczne
- prawidłowa organizacja warunkuje kształtowanie percepcji, procesu uczenia sie i zachowania
- przy nieprawidłowej organizacji życie moze przypominać korek samochodowy w godzinach szczytu
Integracja sensoryczna zaczyna się w życiu płodowym, intensywny jej rozwój przypada na 1 rok życia (głównie poprzez ruch) i trwa aż do 7 r.ż., gdy procesy powinny być już tak rozwinięte, ze dziecko ma gotowość do nauki szkolnej.
największy rozwój integracji sensorycznej występuje podczas celowej i ukierunkowanej reakcji na bodziec sensoryczny (czyli "reakcji adaptacyjnej", co jest podstawą SI i do czego dążą działania terapeuty, który stwarza dziecku optymalne srodowisko do wystąpienia takiej reakcji).
Nikt nie ma perfekcyjnej SI (oooo, ja bym mogła wam opisać moje prywatne zaburzenia często podczas diagnozowania dziecka, rodzice mówią "i ja też to mam" albo "on to ma po mnie" ).
Bardzo dobra SI jest wtedy, kiedy jest dojrzały układ nerwowy, a procesy są dobrze rozwinięte, wtedy człowiek jest skoordynowany, produktywny i szczęśliwy.
Osoba ze słabą SI więcej wysiłku musi włożyć w codzienne czynności, a efekt jest często nieadekwatny do włożonego wysiłku i przez to odczuwa mniej sukcesu i satysfakcji.
Pzreciętny czowiek ma jakaś bazę wyjściowa (geny?), ale do rozwoju SI niezbędna jest interakcja z wieloma rzeczami i adaptacja ciałą i mózgu do wielu wyzwań fizycznych w dzieciństwie, co odbywa się poprzez ruch. Dlatego dzieci z ograniczeniami ruchowymi z załozenia mają dysfunkcje SI.
Dysfunkcje Integracji Sensorycznej
to złe przetwarzanie i organizowanie wrażeń sensorycznych, czyli:
- nadmierna wrażliwość na stymulację (na dotyk, przedsionkowa i często współwystępujące: słuchowa, wzrokowa, węchowa i smakowa)
- zbyt mała wrażliwość/ reaktywność na stymulację sensoryczną
- zbyt wysoki lub zbyt niski poziom aktywności ruchowej
- problemy z koordynacją:
- mała motoryka zaburzona i duża motoryka zaburzona
- duza OK a mała zaburzona
- duża zaburzona a mała OK (to jest rzadkość, ale jednak się zdarza)
- opóźnienie rozwoju mowy, rozwoju ruchowego i trudności w nauce
- słaba organizacja zachowania - impulsywność, rozpraszalność itp.
- niskie poczucie własnej wartości
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz